Nowatorska produkcja 16K na lotnisku w Tokio

„W początkowej fazie projektu skłanialiśmy się ku łączeniu obrazów z dwóch kamer. Takie podejście rodzi jednak szereg problemów, podobnych jak przy zdjęciach w 3D: trudno jest przygotować zestaw kamer, trudno dobrać punkty łączenia itp. Różnice na poziomie sprzętowym występują nawet w przypadku użycia pary jednakowych kamer. Nie trzeba też dodawać, że im większa rozdzielczość, tym więcej problemów przy filmowaniu. Podczas testowania kamer wpadliśmy więc na pomysł użycia jednej kamery F65 i nagrywania materiału w rozdzielczości 8K przez obiektyw anamorficzny. Sfilmowaliśmy szereg scen obiema technikami, po czym drobiazgowo, piksel po pikselu, porównaliśmy jakość uzyskiwanych obrazów. Sprawdziliśmy, że praca z jedną kamerą zagwarantuje nam wymaganą jakość. To przesądziło o naszym wyborze. Przygotowanie kamery do zdjęć na planie stało się, rzecz jasna, o wiele łatwiejsze. Radykalnie zmniejszyła się też ilość potrzebnego wyposażenia, oprzyrządowania itp. Praca z jedną kamerą oznacza ponadto większą swobodę przemieszczania i obsługi. Przykładowo, kręciliśmy scenę w kościele, panoramując kamerą od poziomego widoku wnętrza po widok sufitu. Bardzo trudno byłoby nakręcić takie ujęcie przy użyciu zestawu połączonych kamer. Mogliśmy również filmować z ręki i pokazywać ludzi przemieszczających się przez całą szerokość obrazu o proporcjach 7:1”. Aoki Takashi, specjalista ds. planowania działalności z działu Solutions Business Development w grupie Professional Solutions firmy Sony komentuje: „Rozpoczęcie nadawania przez Channel 4K (pierwszy japoński kanał nadający w standardzie 4K) oraz prognozy, zgodnie z którymi olimpiada w 2020 r. będzie transmitowana w standardzie 8K, spowodowały zauważalne zainteresowanie rozdzielczościami wyższymi niż 4K. Dotyczy to nie tylko materiałów wideo, lecz również wielkoformatowych obrazów do zastosowań Digital Signage itp. Wykorzystany w tym przedsięwzięciu procesor SRDM tworzy obraz o dowolnie wybranej rozdzielczości i proporcjach. Umożliwia przez to wykorzystanie ogromnych rozdzielczości w niedostępnych wcześniej zastosowaniach i na nowych urządzeniach wyświetlających. Daje nowe możliwości ekspresji i zapewnia nowe wrażenia wizualne”. Rozpoczęcie sprzedaży procesora SRDM zaplanowano na ostatni kwartał roku obrachunkowego 2014.

Dane obrazu zwężonego przez obiektyw anamorficzny trafiały do miksera, a następnie były kadrowane do formatu 7:1 i sprawdzane na monitorze wyjściowym. Kōji Onomichi wyznaje: „Dla mnie jako operatora kamery było to wspaniałe doświadczenie, ponieważ przy proporcjach obrazu wynoszących 7:1 dość trudno jest dobrać właściwy kąt i uzyskać odpowiednią równowagę między ludźmi a scenerią. Filmowanie w rozdzielczości 16K wymaga wyjątkowo precyzyjnego ustawienia ostrości. Dlatego do sprawdzania ostrości na wyświetlaczu używałem szkła powiększającego”. Zgodnie z powyższym opisem procesor SRDM został użyty do konwertowania surowych danych na rozdzielczość 8K za pomocą ustawienia S-Log2 gamma i przestrzeni barw S-Gamut. Następnie dane zostały przekonwertowane na format DPX. Tak uzyskane dane przekonwertowano następnie na format 2K/ProRes w celu edycji offline w programie Final Cut Pro. Korekcję kolorystyczną końcowego materiału wykonał dział postprodukcji firmy TYO Technical Ranch. Wykończeniem całości w programie Flame Assist zajęła się już wewnętrznie firma Nest+Visual. Korekcję kolorystyczną wykonała Ai Hirata, a za montaż odpowiadał Kōei Ishizaki.

„Same przygotowania zajęły nam jakieś dwa miesiące”, mówi Yoshiya Okoyama. „Dzięki bardzo dokładnej komunikacji udało nam się stworzyć nową, całkowicie autorską organizację pracy. To było całkowicie nowe wyzwanie i uważam, że zespół techniczny wykazał się znaczną kreatywnością”.

Produkcja obejmowała stworzenie drugiej serii filmów wyświetlanych w ultrawysokiej rozdzielczości 16K na ekranie złożonym z 36 monitorów, umieszczonym na lotnisku Haneda. Materiał pod tytułem Z lotniska Haneda w świat pokazuje sceny z różnych miast, które mają połączenia z tym portem. Pierwszy film prezentował miejsca w Azji wpisane przez UNESCO na listę światowego dziedzictwa kultury; tematem drugiej produkcji była sztuka w czterech miastach Europy — w szczególności dzieła i krajobrazy związane z W. Goethem (Frankfurt), Ludwikiem II (Monachium), E. Elgarem (Londyn) i C. Debussym (Paryż). Film jest wyświetlany na lotnisku Haneda od lutego 2015 r.